Blog

Wybór dławnic kablowych dla infrastruktury publicznej wymaga materiałów ognioodpornych, ochrony środowiskowej IP67/IP68, odporności na wibracje, ochrony przed korozją i zgodności z rygorystycznymi normami bezpieczeństwa, w tym EN 45545 dla kolei i kodeksami NFPA dla tuneli, ze stalą nierdzewną i specjalistycznymi dławnicami polimerowymi zapewniającymi optymalną wydajność dla systemów oświetleniowych, sterowania wentylacją, sprzętu monitorującego i systemów awaryjnych w tunelach i mostach.

Dławiki kablowe w systemach Ex p muszą zapewniać gazoszczelne uszczelnienie w celu utrzymania dodatniego ciśnienia wewnętrznego powyżej poziomów atmosferycznych, zapobiegając przedostawaniu się gazów wybuchowych poprzez certyfikowane konstrukcje, które spełniają normy IEC 60079-2 i ATEX, wykorzystując specjalistyczne mieszanki uszczelniające, systemy wielu barier i integrację monitorowania ciśnienia w celu zapewnienia ciągłej ochrony w strefach zagrożonych wybuchem Strefa 1 i Strefa 2.

Smary do dławików kablowych powinny być stosowane podczas instalacji w celu zmniejszenia tarcia, ochrony gwintów, zapewnienia właściwej kompresji uszczelnienia i zapobiegania zacieraniu się, przy czym smary na bazie silikonu zalecane są do ogólnych zastosowań, smary PTFE do środowisk o wysokiej temperaturze, a specjalistyczne mieszanki do odporności chemicznej, przy jednoczesnym unikaniu produktów na bazie ropy naftowej, które mogą degradować uszczelnienia elastomerowe i zagrażać ochronie środowiska.

Przepływ na zimno w uszczelnieniach dławików kablowych odnosi się do trwałego odkształcenia materiałów elastomerowych pod wpływem długotrwałego ściskania, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia uszczelnienia, obniżenia wartości znamionowych IP i potencjalnych awarii systemu. Zapobieganie temu zjawisku wymaga doboru odpowiednich mieszanek elastomerowych, właściwych współczynników kompresji i cech konstrukcyjnych, które umożliwiają przepływ materiału przy jednoczesnym zachowaniu integralności uszczelnienia.

Aby prawidłowo dobrać rozmiar dławika kablowego dla wielu kabli, należy obliczyć całkowitą powierzchnię przekroju wszystkich kabli, dodać prześwit 15-20% w celu zapewnienia odpowiedniej kompresji uszczelnienia, a następnie wybrać dławik o średnicy wewnętrznej, która pomieści tę całkowitą powierzchnię przy zachowaniu integralności stopnia ochrony IP. Kluczem jest zrównoważenie odpowiedniej przestrzeni dla wszystkich kabli z wystarczającą kompresją dla uszczelnienia środowiskowego.

Wybór dławika kablowego VFD wymaga dławików klasy EMC z 360-stopniową ciągłością ekranowania, odpowiednich klas IP dla ochrony środowiska oraz materiałów kompatybilnych z generowanym przez VFD ciepłem i naprężeniami elektrycznymi.